Bizim zamanımızda... diye başlayan cümleler ne kadar tuhaf gelirdi eskiden.
Hala yaşıyorsa insan zamanı nasıl geçmiş olabilirdi ki.
Büyüdükçe anlıyor insan,zamanın aslında gençlikte kıymetli olduğunu.
Gençlikte geçen zamanın ne olursa olsun ömrünün en güzel zamanları olduğunu.
Ne yaptığının,nasıl yaptığının değil,hissettiğinin önemli olduğunun.
Ve o yıllar,hep iyi hissedildiğini.
Büyümek,evet insanın biraz tadını kaçırmıyor değil.
Ama olsun,önemli olan ne kadar geç büyüdüğümüz ;)
Bunların hepsi nereden çıktı?
Bir baktım Şubatın 8'i olmuş.
Hemde göz açıp kapayıncaya kadar dediklerinden.
Ama benim daha bir sürü planım var,hani şu gerçekleştiremediğim List to do'larım...
O konuya şimdi girmeyeceğim,o başlı başına ayrı bir yazı olsun :)
Hep genç kalın!!!
Sevgiler.
Fit.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder