23 Aralık 2015 Çarşamba

Konya...

Bugün 23+5teyiz..Bu hafta yoğun bir programımız var annecim,saba bu satırları gecenin bir körü Sabiha Gökçen havalimanında,bir yandan yüksek lisans dersimizi dinlerken yazıyorum :)
Dün Konyaya gittik seninle,yine çok sevdiğimiz Hich otelde kaldık,ve soğuktan az biraz totomuz dondu.Hasta olacağım ve sana zarar verecek diye çok korkuyorum.
Bu gece 2 civarında evimizde olacağız,neyseki yarın İzmirde randevularımız olduğu için şehirde kalacağız.
Cuma günü ver elini Adana..

Seni bu aralar biraz fazla yordum sanırım ama beslenmemize inan çok dikkat ediyorum.Seni nereye gidersem gideyim sağlıklı besleniyorum.
Dün Sabiha gökçende patlama olmuş ve bir kişi ölmüş,ya bizde burada olsaydık,sana bir şey olsaydı diye her şeyde aklıma sen geliyorsun.
Bugün bebek araban gelmiş,içimi bir heyecan kapladı.Baban bize fotosunu yolladı ama biz gitmeden açmıyor :)

Her akşam saat 22.30 civarı o kadar hareketleniyorsun ki doğduktan sonrada böylemi olacaksın bu saatte merak ediyorum..
Her tekmen ayrı bir heyecan.
Seviyorum çok seni.
Anne fito.

18 Aralık 2015 Cuma

18.12...23.hafta

Annecimmm,
Sen ne kadar çabuk büyüyorsun da haftalar bu kadar hızlı geçiyor.
Bir yandan korkuyorum bir yandan da aramıza katılacağın günü sabırsızlıkla bekliyorum.
İçimde hep yetersizlik duygusu,sanki bir şeyleri eksik yapıyorum ya da geç kalıyorum.
Baksana 23.haftalık oldun bile hep hayal ettiğim her hafta fotomuzu çekme fikirleri kaldı bile.daha doğru düzgün fotomuz yok :(
Telefonumun kamerasının bozuk olmasından da kaynaklandı tabi,her seferinde makineyi çıkart çek yapamadım.
Gördüklerim çok güzel geliyor,ilerisi için çok güzel hatıralar bunlar..
Gelelim bugün sana..
Mango kadar olmuşsun,buralarda çok ünlü bir meyve değil henüz...
Yani bir mandalina,portakal değil :)
Bak bakalım nasılsın bugün,ne kadar olmuşsun...


Bir de bana bak,ben nasılım bugün :)



Git gide ikimizde büyüyoruz ikimizde.Hareket ettiğin zamanlarda ne kadar mutluysam,hareketsiz olduğun dönemde de o kadar huzursuzum,sürekli neler yapıyorsun diye meraklardayım.
Banan hadi oğlum dediği zaman sanki tekmeler yada hareketlenmeler çoğalıyor,çok eğleniyoruz :)
Şimdiden felaket senaryoları yazılıyor,çocuk doğunca uyuyamayacaksın,dışarıya çıkamayacaksın,gezemeyeceksin...Tamam biz bunları kabul ederek yola çıktık ama herkeste bunlar böyle olmak zorunda değil ki...
Sen nasıl istiyorsan sana göre hareket etmek istiyorum aslında,ne zaman uyumak istersen uyu,ne zaman emmek istersen o zaman.Ama tabi şimdiden atıp tutmak da çok gerçekçi değil onu da biliyorum :)
Sağlıkla gel annem başka bir şey istemiyorum,istemiyoruz...

Artık yavaştan duymaya başlıyorsun,ne demek ki bundan sonra daha fazla müzik dinleyip,dans edeceğiz:Evimizde zaten müziğimiz hep var aslında,iş yerinde de sabahtan akşama dinliyorum ama malesef kulaklıkla,olsun onun da faydası olur bence.

Ben hala çok rahatım diyebiliriz,bu kadar güzel bir hamilelik sağladığın için çok teşekkür ederim.İş yerindekiler biraz hızlı yürüyorum diye kızsalar da engel olamıyorum.Geçen akşam babanen bize gelirken benim arkamdaymış seslen seslen duyuramamış sesini,malum biz biraz hızlı hareket etmeyi seviyoruz :)
Yemem hala aynı,sadece dün akşam canım pek bir şey istemedi.
Sabah tartıldığımda kilo almamış hatta 200 gr.vermiş gibiydim.Sadece #sugarfree,az ekmek,az makarna felsefemizi uyguluyorum aslında.Biraz fazla ve bolca meyve yememiz dışında pek de problem yok :) Biliyorum sen de benim gibi meyveyi çok seveceksin,e mecbur :)


Kendine dikkat et annem,bizi habersiz ve hareketsiz bırakma:)
Fitnat.


11 Aralık 2015 Cuma

22.hafta (5 buçuk ay)

11.12.2015
Beşinci ayıda yarıladıkkkk,hadi bakalım hayırlısı.
Bu 5 aydan sonrası 40 yaş üstü gibi oldu,insan söylemeye çekiniyor,nasıl oldu bu kadar hızlı geçti diye için için panikliyor insan,malum bir de hiç bir şey hazır değil diye ben kendi kendimi yerken,fenalardayım.
Bu hafta minik yavrum su kabağı kadarmış,o nasıl bir şey bilemedim,bir foto ekleyeyim de unutmayayım,malum bu aralar hafıza tavan yaptı bende.Olan beynimi de kaybetmiş gibi hissediyorum.


Bende hala çok bir değişiklik yok,iki gündür sabahları biraz midem bulandı pek bir panikledim,neyse ki geçici bir durummuş.Son zamanlarda çok ve hızlı genişliyorum gibi geliyor,sanırım hamile kaldığım kiloya ulaştım (ilk zamanlarda dengeli beslendiğim için biraz kilo vermiştim)



Sabahın köründe çekilen fotodan fazla hayır beklemeyeceksin :) Biraz bulanık,biraz da karışık görünsede şuan 56.4 kilodayım.Tek pişmanlığım normalde olmam gereken 50 kilo ile hamileliğe başlayamamış olmam.Kilo problemi benim için sadece ilerleyen aylarda çok ağırlaşıp sorun yaşamamam için.Yoksa anne olmak,en azından hamileyken bile bu kadar yoğun duygular hissedebilmek her şeye değer.



Yeme konusunda canım bol bol tatlı istemekle beraber,tahin-pekmez & tahin helvası,hurma,kuru kayısı ile bu problemleri çözebiliyoruz.Sağlıklı beslenmeye devam.
Et konusu hala fazlasıyla canımı sıkıyor ki çok severek yediğim köfteden bile uzaklaşmış durumdayım.

6.ayda görüşmek üzere :)
Esen kalın.
Fit.

8 Aralık 2015 Salı

Beş aralık doktor günü...400 gr...

Hafta sonu sabahın köründe kalkmak,hatta üstüne gece de uyuyamamak paha biçilemez.Bizim sıpa heralde gece kalkmalara hazırlıyor şimdiden.
Doktor randevu günü fazlasıyla stres ve heyecan yapıyor bende.Acaba bebik nasıl,iyi mi,her şey yolunda mı,kalbi ile ilgili herhangi bir problem çıkar mı..wuhuuuu bin beş yüz tane soru olunca insanın kafasında hali ile stres topu gibi oluyor.
Bir yandan da helecanlar,helecannnlarrr.Şimdi bize kendini gösterecek mi? Hareket edecek mi bitmek tükenmeyen ama beni fazlasıyla tüketen maraton :)

Randevu saatine kadar hareket etsin diye yediğim tahin pekmez de cabası,tüm gün içim yandı içimmm.Anne olmak ne kadar zormuş tahmin etmeye başlıyorum ama bir o kadar da keyifli.Randevu saatimiz gelip çattı,400 gr.almışım.Toplamda 800 gr.Yani daha hamile kaldığım kilonun bile altındayım.Bu çok sevindirici haber.Normalde de kilo takıntım hep vardır ama hamilelikte bu kadar kiloya takmamın tek sebebi,bebeğe fazla yük yüklemeyeyim,doğumda herhangi bir sıkıntı olmasın,yoksa kilo dediğin iki aya bakar,o konuda yaşanmış tecrübelerim,deneyimlerim var :)

İlk aşamayı atlattık geldik tansiyon,nabız bıdı bıdı.Tansiyonum genel anlamda düşüktür,hamilelikte de pek problem yaşamıyorum ama bugün küçük bir sürpriz oldu ve benim nabız 124 çıktı,e biraz fazla tabi.
Bir ay boyunca takip edeceğiz bakalım,heyecandan mıdır,yoksa başka bir problemden mi diye.Ben heyecandandır diye kalbimi ferah tutuyorum.

Paşa hazretleri 393gr.mış.Doktor şuan bunların üzerinde durmaya gerek yok dedi.Her şey yolunda bizim için önemli olan o.Tek yolunda olmayan bizimki dini bütün bir şahıs sanırım.Yine namaz pozisyonuna geçti ve gidene kadar da öylece kaldı.Yüzünü göstermiyor bir türlü bize,öleceğim meraktan.

En heyecan dolu an ise,ellerini hareket ettirirken hem ultrasondan görüyoruz,hemde ben hissedebiliyorum.Böylece kımıldanmaları daha da anlamlanmış oldu.Çok heyecanlı,çok.

Görüşmemizin iki sevimsiz kısmı vardı...
1-Aylardır planladığımız,kimselere çaktırmadan deli gibi araştırmalar yaptığım,güzel bir Bulgaristan kış tatilinin iptali,en azından benim için.Doktor ben olsam gitmezdim dediği an akan sular duruyor,bende amannnn nolcakkkk domuz gibiyim maşallah,arabada kiralamışız,ver elini Bulgaristan diyemedim.Denmiyormuş!Olsun,oğlumuzla daha şahanelerine gideriz.Neydi,anne olmak fedakarlık ister.Babasının gitmesi için ısrar ettik,ne de olsa onun gitmemesi için bir sebep yok,en azından plan iptal olmasın.
2-26.haftadan sonra yediklerine çok dikkat edeceksin!! Yeşil sebzeler,kuru bakliyatlar,et,balık yiceksin,hazır tavuk yemeyeceksin,e tabi bir de şimdi yediğin kadar meyve yemeyeceksin.İnsanın dünyası yıkılır mı? Benim yıkıldı.Et yememe olayımı kimseye anlatamıyorum artık anlatmaya da çabalamak istemiyorum çünkü çok sıkıldım.Kocama göre önyargılıyım,annemlere göre denesem yiyebilirim,kayınpederime göre ben ağzımın tadını bilmiyorum gibi liste uzayıp gidebilir.
Kimse de ya arkadaş sen yemiyorsan bir bildiğin vardır demiyor.

Bu durumlarda çok üzülmeye başladım,sanki bir tek ben çocuğu düşünmüyorum ve insanlara göre en basit konu et yemeyi bile reddediyorum ama herkes çocuğumu benden daha çok düşünüyor.
Felaket senaryoları başlıyor,ama bak yemezseeeen!
Sen annesin vicdanın nasıl rahat edecek!
Artık üstüme üstüme geliyor ve yeme/içme/kilo ile ilgili muhabbetlere katlanamıyorum.Sinirlerim tepeme çıkıyor ve bir süre kendime gelemiyorum.Umarım bu süreci biraz daha sakin atlatabilirim :(

Sağlıklı ve sakin günler...
Fitnat.

4 Aralık 2015 Cuma

21.hafta..04.12.2015

Ben kendimi her hafta değil her gün yazıyor gibi hissediyorum.Zaman ne kadar çabuk geçiyor.Zaman hızla geçtikçe bende de panikler tavan yapmış durumda.Daha hiç bir şeyimiz hazır değil!!! Evet daha nurtopu gibi 4 ayımız daha olabilir ama bilen bilir ben az biraz tez canlı bir insan olarak,şuan elimin altında her şey hazır olsun istiyorum.En büyük korkum da mükemmel giden bir hamileliğim olmasına rağmen,ya son aylarda aksi bir durum oluşursa ve ben her şeye yetişemezsem! Tamam her zaman olumlu düşünüyoruz ama bu gibi durumlarda da b planı yapmak lazım değil mi?

Bugün bizim toraman(bir de isim sorunsalı devam ediyor) 21 haftalık oldu.Ben kendimi bu sıralar çok dinç ve hareketli hissediyorum.İş yerim inanılmaz ama inanılmaz yoğun ve yorucu ,bir de akşam dersler eklenince ara sıra yorulduğum doğru.
Ama ne zaman bizim ufaklık hareketlenmeye başlıyor,değmeyin keyfime.Ben bu kadar güzel hisler yaşarken,babasının hissedememesine inanılmaz üzülüyorum.O yüzden ne zaman biraz kımıldanda hemen evin içinde bağırınmaya başlıyorum,koşşş kooooşşşş! :)

Bugün 21.haftamıza girdik ve biz artık bir havuç boyundayız.
Yarın doktor kontrolümüz var ve neler olduğunu neler yaptığını göreceğiz insallah.
Şimdiden dinlen ki,yarın bize bol bol hareket et :)
Fit.


1 Aralık 2015 Salı

Hilmi amca...

Ölüm bana biraz ağır geliyor,öyle aman hastaydı,aman yaşlıydı gibi teselliler bulamıyorum.
Hilmi amcada da öyle oldu.Yılların Hilmi amcası bir anda gitti mi şimdi? Hemde sessiz sakin...
Hilmi amca,teyzemin kayınpederi,yani bizim kuzenlerin dedesi.Ama o kadar uzun yıllardır teyzemlerle yaşıyor ki artık hepimizin dedesi oldu sanki.
Eşek kadar adamlarız bize hala bayramlarda harçlıklarımızı verirdi,hem de küçük büyük demeden tüm mahalleye.
Dün gece sessizce ayrılmış aramızdan.
Mekanı cennet olsun,rahat uyusun.
Sevdikleriniz hala hayattayken iyi bakın onlara,sevin hem de çok sevin.
Sev,çünkü sevmek en kolay!
Fit.