6 Haziran 2016 Pazartesi

Babam...06.06.2016

Bugün sabahtan beri içimde anlamsız bir sıkıntı,içimden hiç bir şey yapmak gelmedi.
Akşam platese başlayacak olmanın verdiği heyecan ile Sarp & Talat beni platese bıraktı.
Bir saat o kadar iyi geldi ki,hem her şeyden biraz uzaklaşmak hemde üzerimdeki hammallığı atmak..
Ama bir saatte bile Sarp'ı çok özledim.
Koşarak eve geldim,tam duşa gireceğim an,eniştem Talat'ı aradı.Talatta kucağında Sarp olduğu için hoparlörü açtı.Eniştem babamın hastanede olduğunu ve iki tane stend takıldığını söylediği an başımdan aşağı kaynar sular döküldü.
Babam ne zaman hastaneye geldi,
Ne oldu? Neden stend takıldı?
Yanında kim var?
Apar topar Atakalbe gittik,ablam,eniştem,amcam,annem...
Tam doktor açıklama yaparken girdik ve babamın kalp krizi geçirdiğini ,iki gün yoğun bakımda kalacağını ,her şeyin iyi geçtiğini ama olumsuzluklara karşıda hazır olmamızı söyledi.
Şaka mı yapıyordu? Olumsuzluk ne demekti? İçeriye sadece bir kişinin girebileceğini söyledi.
Ben de görmeliydim babamı,annem gittikten sonra hemşireye rica etmiş ve bende girdim yoğun bakıma...

Buz gibi odada babamı görmek...
Babanemdeki çaresizliği yaşamak...
Tam bana olayı anlatırken bir anda konuşamamak..
Bembeyaz suratı,soğuk yoğun bakım odası,ve arkanı dönüp çıkmak..

Olayları soğukkanlılıkla karşılayamadığım doğru ama babam buz gibi yoğun bakım odasında yatarken,kafamı yastığa koyamıyorum.
Yapacak bir şey bulamadığımdan buraya yazmak istedim,yarın güzel haberler alabilmek umuduyla.
Şuan yazarken bile sanki yaşadıklarımız bizim yaşadıklarımız değil gibi.
Tüm hastalara acil şifalar dilerim.
Seni çok ama çok seviyorum canım babam.
Kızın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder