Yoruldum...

Çok garip ama nedense yoruldum kelimesini hiç sevmem,çok da kullanmam.
İnsanın yorulmasından doğal ne var ki şu hayatta.
Bazen her şey üst üste gelir ve işin içinden çıkamazsınız ya,işte ben böyle bir hal içindeyim.
Kendimi sıkışmış,sıkılmış ve hiç bir şeye yetişemiyor hissediyorum.
Her zaman her şeyi kendim halletmeye çalışırken üstüne bir de mükemmel olsun istiyorum sonuç,hiç bir işimi halledemiyorum.

* İş yerim inanılmaz yoğun ve bitmek bilmeyen o yolda gidip gelmekten çok sıkıldım.
* Bin tane işi aynı anda yapıp karşılığını alamamaktan bıktım.
* Sarp ile yeterince zaman geçiremiyor olmak beni çok üzüyor.
* Eve 20.00 de gidip,sabaha kadar uyuyamamak yoruyor.
* Gerçekten çok istediğim yüksek lisansa yeterince zaman ayıramamak,ve acaba bitecek mi diye geceleri tasalanmaktan daraldım.
* Her şeyi hafta sonuna öteleyip,hafta sonu hiç bir şey yapamamak çok can sıkıcı.
* Mükemmel anne olmaya çalışmak çok zor,acaba yemeğini yedi mi,düzgün beslendi mi,ayına uygun oyunlar oynuyor mu gibi kafamda deli sorular.
* Bir hafta sonrasına bile plan yapamamak.
* Son zamanlarda her şeyi unutmak,kullandığım tüm şifreleri unutmak ve her seferinde tekrar tekrar şifre değiştirmek (evet bloga girerken bile aynı süreci yaşadım)
* Doğum günleri benim için çok özel olmasına rağmen,son zamanlarda herkesin doğum gününü unutmak
* Yaşadığım sorunları / problemleri bir türlü unutamamak,affedememek
* Kilo verememek ve sürekli yemek yemek
* Spor yapamamak ,bir heves başladığım platese zaman ayıramamak
* Ailece vakit geçirememek

Daha binlercesi.
Nasıl toparlanırım,kendime gelirim bilemiyorum ama bir yerlerden başlamam lazım,bakalım nasıl olacak.Bulmak lazım bir çare!