Her akşam olduğu gibi rutinimizi tamamlayıp, uyuma hazırlığına geçtik.
Sarp: Anne bana bebekken kim baktı?
Ben : Ben baktım annecim.
Sarp : Hayır,Seval teyze öyle demedi. Seval teyze bakmış.Babamla, sen neredeydinnn??
İnsanın burnunun direği sızlar ya,işte tamda öyle bir an.
Bakıcımız neler anlattıysa :( Ağlarken,ağlarken uyuyakalmışım.
Keşke insan çocuğunun geleceği için çalışmak zorunda kalmayıp,çocuğun zamanından çalmasa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder