İçim kıpır kıpır,bir türlü içim içime sığmıyor.
Sürekli olarak içimde kelebekler uçuyor,nedenli,nedensiz enerji patlaması yaşıyorum.
Uykuyu sevmiyorum,uyumak vakit kaybı gibi geliyor.
Tek korkum ve endişem bundan 5 yıl sonra pişman olmak...
Şimdiye kadar büyük keşkelerim,büyük pişmanlıklarım olmadı ama yaşlandığımı hissetmeye başladığımda ''keşke uyusaydım,keşke dinlenseydim'' demekten çok korkuyorum.
E napayım,hep aklımdaki felsefe,amaaannn bir defa uyuyunca bir daha uyanamayacağız nasıl olsa,vakit varken yaşayalım diyorum :)
O zamannnn,enerjimiz hiç bitmesin,sabahlar olmasın :)
eğlenceyle kalın.
Fit.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder