Diyabakır'da 2011 Ekim ayında geldik,bir buçuk yıl bile olması aslında (Tamam kocamın 5.yılı onu atlamayayım :)
Eşya toplamaya başladığımda anladım ki,neredeysen orası senin oluyor.Eşya almadık,taşınması kolay olsun,hazır az süre kalacağız diye ama toplan toplan bitmiyor.
Evin her köşesinden ayrı bir anı,ayrı bir hikaye çıkıyor,e haliyle insan hepsini toplayıp götürmek istiyor,iyisiyle,kötüsüyle.
Diyarbakır'ın en güzel yanı,çok güzel arkadaşlıklar edindik,umuyorum bundan sonra da sık sık görüşebiliriz,ayrı şehirlerde,ayrı hikayelerde.
Nereden mi çıktı yine bu yazı...
Dün gece mutfağı toplarken bir den gözüm camın önünde duran,evimin ilk ve tek çiçeğine takıldı.
Bakınız...
Diyabakır'a gelirken evimizde hep bir çiçeğimiz olsun,yada tokum ekelim,domates,fesleğen vs.yetiştirelim istedik ama hep mobil olduğumuz için-bir İzmir,bir Diyarbakır-bir türlü başaramadık.Hatta her İzmir'e gittiğimizde canım dedemin verdiği güzelim tohumları çiçekleri de orada bırakmak zorunda kaldık :( Hep bir vicdan azabı.
Şimdi üzerinde çiçekleri olmayan yukarıdaki çiçeğimizi ise bize Irmak &Toprak getirdi.Onlar kim mi?
Bakınız...
Nasıl? Muhteşemler değil mi?
Irmak&Toprak muhteşem ikiz kardeşler.Dinlemeye doyamadığınız bıcır bıcır bir ikili.İkisi de birbirinden güzeller,maşallah.
Evet evimizin tek çiçeğini de işte bu muhteşem ikili getirdi.
P.S.Araya girip söylemeden edemeyeceğim,bu ikilinin bir videosu var,dillere destan...
Bulursam on da ekleyeyim.
Şimdi asıl sorun çiçeğimiz ne olacak.?
Benim için her hediye,her anı o kadar kıymetli ki...(anaokulunda verilen hediyelerimi bile hala saklıyorum :)
Ama gittiğimde hala mobil bir hayatım olacak.
Talat'ın bir ay sonra gelecek olması,evimizin bir sürü işe,alınacak bir sürü eşyamızın olması süreci uzatıyor.
İşte böyle bir çıkmazın içindeyim...
Sizi çokkk seviyorum,muhteşem ikili!
En kısa sürede İzmir'de görüşmek üzere...
Sevgiler.
Fitnat Teyze...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder