3 Ekim 2016 Pazartesi

3 Ekim 2016,Pazartesi .. ilk iş günü

Evet canım oğlum geldi çattı beklenen an.
6 aydır uzak kaldığım işime bugün itibari ile döndüm.
9 yıldır aralıksız,severek,isteyerek geldiğim iş yerime ilk defa ayaklarım geri gide gide geldim.
Asla işimden vazgeçemem derken,bırakma aşamasına geldiğim doğrudur.
Evla sevgisi,her şeyden ,herkesten farklıymış bir kez daha bunu anladım.

Seni bakıcımız Seval teyzene bırakırken,aklımdan bin tane senaryo uydurduğumda,sabahtan beri gözümde kurumayan yaşımın olduğu da doğrudur.
Midemin üzerine bir öküz oturdu sanki kalkmıyor.
Hani derler ya her şey onlar için,evet senin için çalışıyoruz ama senin zamanından çalarak,ne kadar ironik değil mi?
Bir zaman  sonra ikimizde bu sürece alışacağız,ya da belki alışmak zorundayız.
Neyse ki bu sürede baban en büyük destekçimiz.
Şimdiye kadar eve koşarak gelen biri vardı artık iki kişiyiz.
Seninle her anımız pek değerli,pek kıymetli ve her boş zamanımızın keyfini daha da çıkartacağımız kesin.
Benim için hafta sonları artık çekirdek ailemizle geçireceğimi zaman dilimi demek.
Umarım sana iyi birer anne,baba olabiliriz,sana yetebiliriz.
Bizi seçtiğin için her zaman teşekkür ediyoruz,ve oğlumuz olduğun için kendimizi çok şanslı hissediyoruz,umarım sende bizim gibi birer anne babaya sahip olduğun için çok mutlu olursun.
Gözümün önünden gitmeyen gülümsemen,neşen hiç eksik olmasın canım oğlum.
Seni çok ama çok seviyoruz.
Annen.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder