26 Ekim 2016 Çarşamba

Ateş...25 Ekim 16...

Beklenen an geldi.
6.ay aşıları,ah ne güzel ne güzel hem de 4 tane.El insaf ,el kadar çocuğa 4 aşı..
Sağlık ocağına giderken başladı tabi bende bir stres,çok acıyacak mı,çok ağlayacak mı?
Gittik ölçümlerimizi yaptırdık,71 cm ,8790gr çıktın ama kıyafetli olduğun için biz 8.5 olarak aldık,bunlar da önemli kısımlar tabi,büyüdün mü,ne alemdesin bakmak lazım ama asıl kısım aşı kısmı..Ne yalan söyliyeyim ölçümlerde de doktoruna daha çok güveniyorum bu kısım genellikle kontrol amaçlı...

Sıra geldi aşılara,bir aşını ağızdan yaptılar (çocuk felci) iki aşı sol bacak,bir aşı sağ bacak.
Ay o iğne girince ağlama sesin en az bir hafta kulağımda kalıyor,gözünden akan her yaş için içimin yağları eriyor canım oğlum.
Neyse ki sonrasında ağlamadın.Seval teyzenle seni parka götürdük ama uykun geldiği için çok da keyif almadın,oradan doğru eve.

Baban nöbetçi olduğu için teyzene gittik akşam yemeğine,seni çok özlemişler,ben de abilerini..Gider gitmez seni o kadar güzel eğlendirdiler ki kahkaha üzerine kahkaha attın.
Gel zaman git zaman,aradan daha on dakika geçmeden ateşin çıkmaya başladı,hemen eve geldik duş alana kadar ateş yükseldi bile.

Babanın nöbetçi olması da beni ayrıca gerdi tabi,ateş okadar korkutuyor ki beni,kendimi çok çaresiz hissediyorum.Sen duş aldıkça titremeye başladın benim de elim ayağım tutmamaya.Sen ki duşu,suyu o kadar seversin ki,küvetine su doldurdum oyuncaklarını attım içine oynayalım diye nafile.
Tüm gece kucağımda yarı baygın inleyerek geçirdin,gözümün önünde seni böyle görmek o kadar zor ki annem,Allah beterinden saklasın.

3-4 kez duş aldırdım,sürekli alnına bez koydum,bir yandan ilaç vermemek için her yolu deniyorum,bir yandan da ilaç vermeyerek sana işkence mi yapıyorum diye kendimi sorguluyorum.İnsanlar bence kendilerini güvende hissetmek için hemen ilaç veriyorlar ama küçücük bedenine kıyamadım..

Babanla konuşurken,her yarım saate kalkarım diyordum kontrole,yatmak ne demek üzerimden ayrılmadın,kucağımda uyudun oda yarı uyur yarı uyanık.
Baban da nöbette bizimle beraberdi,sürekli raporları yolladık,koltuk altı ateşi bu,alın ateşi bu...
Sabah 6 da dayanamadım artık yattım 45 dakika uyuyup işe gittim.

İş yerinde içim içimi nasıl yedi,senin nasıl özledim aklım hayalin almaz.
Evlat,sen çok başka bir şeysin.
En yüksek tabancayla 39,koltuk altı ile 38.3 çıktı,umarım bu son olur yavrum kıyamıyorum sana.

Annen.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder