Şaka gibi,memleketten bir türlü kurtulamıyorum :)
Bayi ziyareti için gittiğim de sıcaklık yaklaşık 48 derecelerde geziyordu,resmen kendimi çölün ortasında hissettim.
Malum bir de üzerine ramazan.
Aman Allah'ım.
Herkes oruçlu olunca otomatikman oruçlu hissediyorsun kendini.
Yanlarında bir şey yiyemiyorsun,içemiyorsun.
Sağlık olsun :))
Akşamları arkadaşlarla buluşmak güzel oldu.
Benim efsane! haline gelmiş Uno şampiyonluğumu yıkmak isteyenler,bunun için çabalayanlar oldu ama nafile :)
Diyarbakır lojmanda Cennet diye adlandırılan ama bizim için Cinnet'en farkı olmayan çay bahçesinde arkadaşlarla sohbet şahane :D
Uno nedir diye soranlar olursa,eski zamanlardan kalan pis yedilinin gelişmiş versiyonu diyebiliriz.
Daha detaylı öğrenmek için ; http://tr.wikipedia.org/wiki/Uno_(kart_oyunu)
Apartman komşum Nur'u da okadar özlemişim ki,bir kızı var ( Aylin) dünya tatlısı olmuş.Öyle böyle değil maşallah...
Oradan iş için günü birlik mardin-Kızıltepeye gittik.Yok böyle bir sıcak gerçekten çokk sıcak.Bir de tabi değişik bir ortam vardı.Suriye'den gelenler oradaydı.Kelimenin tam anlamı ile orada! Yolun ortasında duruyorlar,oradan oraya savruluyorlar,çocuklar sersefil.Çok üzücü...
Böyle bir Diyarbakır yolculuğunun daha sonuna gelmiş olduk.
P.S Evimizin önünden geçerken içim burkulmadı değil.Kötü oldum.Eeee 1.5 yıl geçti orada.Ayrıca ilk evimiz.Yeri ayrıydı...
Sevgiler,
Fit.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder