4 Nisan 2016 Pazartesi

İşte son gün! 31.03.2016

İş yerinde son günümüz annecim,kafamızda deli sorular,yapılacak milyon tane iş,ne zaman döneceğimiz belli olmayan bir yol...
Evet değişik bir hal içindeyiz.Bir yandan iş yerinde son günümüz olduğu için biraz buruk,kendimi oradan oraya koştururken buluyorum,çünkü bir sürü iş aynı ana birikti en azından gitmeden büyük kısmını halledeyim istiyorum,bir yandan da senin gelmen yaklaşıyor demek ve bende bir heyecan bir heyecan.
Çok güzel duygular bunlar,her zaman dediğim gibi isteyen herkese nasip olsun kuzucum.





İş yerindeki arkadaşlar böyle güzel bir sürpriz hazırlamışlar,senin gelişine pasta kestik(biz yemedik ama olsun :) umarım günlerimizin hepsi böyle pasta tadında geçer.
Malum kutlamanın her türlüsünü çok seviyoruz oğlum ama böyle hatırlanmak çok güzel.Kimine göre saçma kimine göre gereksiz ama ben herkesin özel gününe yetişmeye çalışırım,bizi de böyle düşünmeleri oooohh kaymaklı ekmek kadayıfı.

Sözün kısası,şanslı çocuksun be annecim,hayatın boyunca da öyle ol hep.
Haydi bakalım,uzun süreliğine tatile çıkıyoruz,yanımızda bilgisayarımız ve iş telefonumuz,anladın sen onu,kendini çok da tatile hazırlama demek :)

Fitnat.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder