Kabus...

Yine,yeni,yeniden.
Ülke olarak girdik bir çıkmazın içine.
İç savaş dedikleri bu olsa gerek,her gün ölen onlarca insan,bilgi alınamayan bir devler,eli kolu bağlı duran insanlar.
İnsanlar diyorum ama sanırım artık mecazi,insanlıktan nasibimizi alamamışız hiç birimiz.
Kimsenin kimseyi gözü görmüyor,insanların öfkesi dinmiyor,bizlerde haberlerden oturup izliyoruz,çaresiz.
Yok olmuyor,kısacası biz insan olamıyor,insan gibi yaşamayı beceremiyoruz.
Umarım güzel günler de gelecek.
Benim hala umudum var...
Fit.