Maceraya ilk adım...

Nasıl ve nereden başlayacağını bilemediğim bir serüvene girdik sanırım.Şimdiye kadar hep ertelediğimiz ama aslında şimdi anladık ki deli gibi istediğimiz bir bebek hikayesi varmış hayatımızda.

Mart ayında rutin doktor kontrolüme gidip,artık bebek istediğimizi söylerken,ben bile ne söylediğime inanamamıştım.

Doktorum her şeyin çok normal olduğunu,hamile kalmadan 3 ay boyunca folik asit kullanmamın avantaj sağlayacağını,ilk denemelerde hamile kalamasam da umutsuzluğa kapılmamamı,eğer bir sene boyunca çocuğumuz olmazsa o zaman belki bir şeylerin ters gidebileceğini söylediğinde çok şaşırmıştım.

Etrafımda herkesin hemen oluyordu sanki çocuğu,ama insan bu serüvene başladığında ve hikayeleri dinlediğinde işlerin pekte öyle olmadığını anladık.

Arkadaşlarımızla Altınoluk’ta geçirdiğimiz mükemmel hafta sonunu kendimi cehenneme döndürmeyi başarmıştım bile.Acaba hamile miyim diye bütün bir hafta sonu aman dikkatli yürüyeyim,suyun içinde düşmeyeyim,ters bir hareket yapmayayım diye geçirdim.

Nitekim gece eve döndüğümüzde küçük bir hayal kırıklığı ile karşılaştık.

Şimdi bana göre küçük,o zaman ise hayatımın karardığını düşünecek kadar büyük bir olaydı…

Sevgiler,

Fit.